Hell Let Loose kompleksowy poradnik gracza

Na początek obowiązkiem każdego gracza jest przestawienie w ustawieniach odległości widzenia sojuszników. Automatycznie po pierwszym uruchomieniu gry jest to 50 metrów, to zdecydowanie za mało i bardzo często nowi gracze zabijają przez przypadek sojuszników na dłuższych odległościach. Najlepiej zwiększyć widoczność do maksimum (500 metrów), ale 250 metrów też wystarczy.
Drugim ważnym ustawieniem jest widoczność HUD’a, gra automatycznie ukrywa nam go przez co nie mamy pojęcia ile zostało nam jeszcze amunicji oraz pod którymi klawiszami mamy uzbrojenie.

1. Mina przeciwpancerna, jak i przeciwpiechotna nie uaktywni się jeżeli jest rozstawiona przez twojego sojusznika. Skąd wiedzieć która to która? – Przeciwnika raczej nie zobaczysz 😉

2. Po śmierci jeśli nie oberwałeś w głowę albo granatem sojuszniczy medyk jest w stanie cię podnieść. Na ekranie oczekiwania wyświetli ci się on z odległością od ciebie.

Jeżeli widzisz że się do ciebie zbliża – poczekaj. Jeżeli się od ciebie oddala – lepiej się dobij.
Po podniesieniu przez medyka nie zalicza ci się śmierć jak i zabójstwo przeciwnika jest odejmowane.

3. Jeżeli jesteś nowy, i nie umiesz strzelać z artylerii nie ruszaj jej. Jeśli natomiast chciałbyś spróbować zobacz pod TAB na samej górze tabeli twojego zespołu ile macie zasobów. Może się zdarzyć że macie mało amunicji a ty ją ”zmarnujesz”.

Jeden strzał z artylerii kosztuje 3 Amunicji, dymny 5.

4. Nie dostajesz punktów za zdejmowanie wrogich węzłów, czy skrzynek z amunicją. Ale zawsze warto to robić.

5. Jeżeli nie masz mikrofonu a chcesz cieszyć się w pełni Hell Let Loose, załatw go sobie. Średniej klasy słuchawki z mikrofonem to koszt ok 100zł^

Dodatkowo jeżeli jednak go nie posiadasz, nie bierz klasy Głównego Dowodzącego jak i Oficera, ponieważ w ich przypadku komunikacja głosowa to podstawa.

6. Po wyjściu z gry nie zostaną ci przyznane żadne punkty, kiedyś zaobserwowałem nowego gracza który wszedł na dowódcę, wykorzystał wszystkie umiejętności (ok 1000 pkt.) i wyszedł myśląc że je otrzyma.

X – Rozmowa na czacie dowódczym (Dowódca, Oficer)
V– Rozmowa na czacie lokalnym (Słyszą nam tylko sojusznicy)
C – Rozmowa na czacie drużynowym (tylko nasz squad)

Garnizon – Garnizon może zostać zbudowany przez Dowódce jak i każdego Oficera squadu.
Kosztuje on 50 zasobów (które stawia support, zrzuca Dowódca lub ciężarówka logistyczna) i może się na nim respić się każdy gracz, niezależnie od klasy. Garnizony są kluczowe w każdej grze, w każdej bitwie brak garnizonów oznacza biegnięcie od głównej bazy czyli po prostu przegraną.

Posterunek ( Outpost) – Posterunki budują Oficerowie, są one darmowe i mogą być stawiane co 120 sekund. Na posterunku może odrodzić się każdy żołnierz będący w squadzie którego oficer postawił go.Węzły zasobów – Zasoby są budowane przez inżyniera i również są bardzo ważne. Są one używane przez Dowódcę który może dzięki nim używać zdolności bojowych, np: Nalotu czy Bombardowania. Wyróżniamy trzy typy zasobów:

• Paliwo – Za jego pomocą dowódca może zamawiać czołgi, koszt jest większy w zależności od typu pojazdu.
• Amunicję – Dowódca wykorzystuje ją na swoje umiejętności, np: bombardowanie gdzie dobrze zrzucone jest w stanie wybić większość drużyny przeciwnika.
• Manpower (Liczebność Wojska) – Wykorzystywana do umiejętności, jak wysunięty garnizon za punktem przeciwnika.

Najważniejsza osoba po danej stronie, wydaje rozkazy, koordynuje działania drużyn i komunikuje się z ich Oficerami, krzyczy i przypomina po kilkanaście razy żeby budować Garnizony i Węzły Zasobów – A tak naprawdę najczęściej jest to AFK który od czasu do czasu zrzuci jakieś bombardowanie czy zasoby.

Ważną kwestią Dowódcy jest to że może on zamawiać zasoby, przez co po ich wylądowaniu może od razu wybudować garnizon.

Garnizon kosztuje 50 zasobów i wybudować go możemy tylko na sojuszniczym terenie w odległości 200 metrów od innego Garnizonu. Na garnizonie odradzać może się każdy gracz niezależnie od klasy.

Na razie nie będę się nad nimi jakoś rozpisywał ponieważ większość z nich jest bez sensu i rzadko są używane.

Manpower

• Posiłki – 30
• Zachęta – 30
• Ostatni Bastion – 30
• Dismantle Garrison – 50
• Established Airhead – 75 Najlepsza umiejętność za MP, możemy zrzucić dwuminutowy garnizon za punktem przeciwnika gdzie najprawdopodobniej pojawi się połowa naszej drużyny i zaatakuje go od tyłu.

Amunicja

• Rzut Zaopatrzenia – 15 – Najczęściej używana umiejętność przez dowódcę. Zrzucamy 100 zasobów i budujemy garnizon.
• Samolot Zwiadowczy – 25 -Nad mapą przelatuje samolot który na mapie dla Oficerów i Czołgistów oznacza wszystkie wrogie jednostki w zasięgu.
• Ostrzał – 50 –
• Bombardowanie – 70 – Najpotężniejsza umiejętność, zrzucamy kilkanaście bomb na sporej wielkości obszar. Dobre bombardowanie jest w stanie zabić 15-30 graczy, zatrzymać natarcie przeciwnika i tym samym wygrać grę. Bombardowanie możemy zrzucać co 5 minut.

Paliwo

• Sherman Jumbo 76 mm, Tygrys – 85
• Sherman Jumbo 75 mm, Pantera – Sherman 85 , pantera 75
• M8 Greyhound, Puma – 30

Oficer to najważniejsza klasa w całym oddziale. Ma za zadanie komunikacje z innymi Oficerami (w tym z Oficerami zwiadu, Dowódcami czołgów) oraz Głównodowodzącym. Oficer jest w stanie budować Garnizony i Posterunki.

Posterunek jak i Garnizon możemy wybudować za pomocą zegarka. Posterunek jest darmowy i można go budować co 120 sekund (2 minuty) oraz do dwóch czerwonych kratek od linii frontu. Na posterunku może odrodzić się każdy członek zespołu którego Oficer postawił go.

Garnizon kosztuje 50 zasobów i wybudować możemy go tylko na terenie sojuszniczym w odległości 200 metrów od innego Garnizonu. Na garnizonie odradzać może się każdy gracz niezależnie od klasy.

Jedna z najmniej używanych klas, dysponuje karabinami i może rozstawiać skrzynkę z amunicją.

Skrzynka ma 6 użyć, która po użyciu odnawia całą amunicję do stanu początkowego

Panzergrenadier

Na szóstym poziomie klasy po stronie niemieckiej odblokowuje się zestaw Panzergrenadiera, który poza karabinem zawiera skrzynkę z ładunkami wybuchowymi. Ze skrzynki tej możemy uzupełniać granaty, miny oraz rakiety do Panzerschrecka.

Ten lepszy od Strzelca, świetny do ataku i obrony. Dysponuje czterema granatami (2 dymne, 2 odłamkowe).

Granadier

Na 6 poziomie klasy odblokowujemy zestaw Granadiera który dysponuje 10! granatami (6 odłamkowych, 4 dymne) z taką siłą rażenia świetnie nadajemy się do ataku i obrony.

Na 8 poziomie klasy po stronie Amerykańskiej i 9 po stronie niemieckiej odblokowujemy zestaw Raidera. Po stronie amerykańskiej zestaw zawiera Grese Gun’a, a po stronie niemieckiej STG-44. Oba te zestawy zawierają też po jednej sztuce każdego granatu oraz ładunek wybuchowy dodany w aktualizacji 8 który jest w stanie niszczyć czołgi czy umocnienia.

Jak sama nazwa wskazuje jest to Strzelec tylko że z Automatem. Klasa typowa pod szybkie i skuteczne ataki ale nada się też do skutecznej obrony.

Niemcy
Po stronie Niemieckiej dysponuje karabinem STG-44 który jest najlepszym karabinem w grze, sprawdza się świetnie na bliskie, średnie i czasem dalekie dystanse.

Amerykanie
Dysponują BAR’em, jest to trochę gorszy odpowiednik STG-44 po stronie amerykańskiej. Karabin świetnie spisuje się na średnie i dalekie dystanse, posiada niską szybkostrzelność dzięki czemu pomiędzy strzałami jesteśmy w stanie poprawić celowanie.

Medyk jest klasą wsparcia, jak sama nazwa wskazuje leczy ludzi. Dysponuje 20 strzykawkami z morfiną którą ”wskrzesza” poległych sojuszników i 20 bandażami którymi ich opatruje, posiada również dwa granaty dymne którymi może się osłonić podczas leczenia.

W aktualizacji 8 medyk otrzymał dodatkowy zestaw na 3 poziomie klasy, który odbiera nam karabin i zostawia nas z samym pistoletem. Jednak w zamian otrzymujemy apteczkę która po użyciu odnawia naszym sojusznikom wszystkie bandaże.

Wskrzeszenie daje nam 50 punktów, a bandażowanie 20.

Kiedy medyk wskrzesił gracza, temu nie nalicza się zgon a przeciwnik nie otrzymuje zabójstwa!

Medyk widzi powalonych, i rannych graczy w odległości 100 metrów, ci też widzą medyka i odległość jaka was dzieli.

Support jest klasą wsparcia, dysponuje 50 zasobami które mogą zostać użyte do budowy struktur bądź garnizonu.

Na trzecim poziomie Supporta odblokowujemy nowy zestaw który zawiera pistolet maszynowy, 50 suppli, amunicje i amunicje wybuchową która odnawia granaty, miny oraz rakiety do broni PPANC.

Machine Gunner, nazywany MG’etą, dysponuje potężnym karabinem maszynowym z dwójnogiem który po rozstawieniu oferuje prawie stu procentową celność.

Z liczącym 150-200 kulek magazynkiem jesteśmy z łatwością w stanie przygwoździć kilka drużyn przeciwnika.
Jedynym minusem jest słaba mobilność i katastrofalne strzelanie w pozycji stojącej.

Anti tank dysponuję Wyrzutnią Rakiet, jest to świetna broń do walki z piechotą w zabudowaniach jak i zwalczania pojazdów na bliskie i średnie dystanse. Najlepiej strzelać w tył pojazdu w celu zwiększenia efektywności.

W pierwszym ekwipunku może postawić plan budowy działa PPANC, którego budowę może dokończyć każdy żołnierz posiadający młotek. Działo PPANC kosztuje 100 zasobów oraz każdy wystrzelony pocisk zabiera 3 zasoby amunicyjne.

Na trzecim poziomie ekwipunku przeciwpancerny ma dostęp do min (4 po stronie Amerykańskiej, 3 po Niemieckiej). Minami na początku meczu możemy zaminować najbardziej kluczowe drogi, gdzie w przeciągu półtorej godziny może przejechać czołg wroga.

Inżynier jest klasą stricte do obrony. Jest wyposażony w klucz którym może stawiać plany budowy bunkrów i umocnień, posiada również młotek którym może budować wcześniej postawione struktury.

Struktury do budowy:

Drut kolczasty – 25 zasobów
Barykada przeciwpancerna – 30 zasobów
Ściana

• Poziom 1 – 25 zasobów
• Poziom 2 – 50 zasobów
• Poziom 3 – 75 zasobów

Bunkier

• Poziom 1 – 75 zasobów
• Poziom 2 – 125 zasobów
• Poziom 3 – 150 zasobów

Stacja naprawcza – 100 zasobów
Zasoby Paliwa – 50 zasobów
Zasoby Liczebności Wojska – 50 zasobów
Zasoby Amunicji – 50 zasobów

Na trzecim poziomie klasy odblokowujemy Pioniera, który jest ofensywną wersją inżyniera. Dysponuje pistoletem maszynowym, spawarką do naprawy sojuszniczych pojazdów i co najważniejsze ładunkiem wybuchowym. Który może zostać przyczepiony do wrogiego pojazdu i aktywowany finalnie niszcząc go.

Dowódca Czołgu

Najważniejsza osoba w pojeździe, komunikuje się z innymi Oficerami i dowódcami czołgów dzięki czemu jest w stanie dowiedzieć się od piechoty gdzie znajdują się wrogie czołgi jak i koordynować działania z piechotą. Nie musi być na stanowisku dowódcy, może kierować jak i strzelać z działa. Dodatkowo posiada pistolet automatyczny który świetnie nadaje się do obrony czołgu.

Czołgista

Niczym nie różni się od Dowódcy czołgu, poza pistoletem maszynowym i czatem głosowym dowódców.
Na trzecim poziomie klasy odblokowujemy Mechanika, który posiada spawarkę do samodzielnej naprawy czołgu.

W skład Zwiadu wchodzi Oficer Zwiadu i Snajper. Zwiad jest bardzo potrzebny, jest to dwuosobowa drużyna która koordynując działania może być bardzo skuteczna przeciwko kilkukrotnie liczniejszym siłą wroga. Głównym zadaniem zwiadu jest sianie zamętu za liniami przeciwnika, niszczenie garnizonów, informowanie jednostek pancernych o położeniu wrogiego czołgu czy artylerii o położeniu piechoty.

Oficer Zwiadu / Spotter

Spotter, a tak naprawdę Oficer Zwiadu, ma wszystko to co inni Oficerowie oprócz dwóch min przeciwpiechotnych które zastępują granaty dymne.

Największą jego zaletą jest budowanie Posterunku, ale nie tego zwykłego. Jego posterunek może być postawiony na każdej kratce, niezależnie gdzie znajduje się front. Nawet w bazie przeciwnika.

Na posterunku odradza się też druga osoba w drużynie czyli Snajper, dobrze postawiony posterunek za liniami wroga pozwoli mu strzelanie do przeciwnika zza pleców.

Snajper

Jak sama nazwa wskazuje jest to po prostu Snajper, ten co ma karabin samopowtarzalny z lunetą i strzela z_niego do ludzi. Przy współpracy z Oficerem zwiadu jest w stanie odradzać się za liniami wroga oraz informować swojego Oficera o pozycjach wroga. Ten natomiast przekazuje informacje na kanale Dowódczym.

• Nołdy Nołdsy – Węzły zasobów, określenia najczęściej używa elita Polskiej sceny.
• Opik Opek – Posterunek, najczęściej używane określenie na_niego.
• Gary Gari – Garnizon, tutaj tak samo jak w dwóch pozostałych przypadkach.

Aby zbudować węzły zasobów, musimy być inżynierem. Jeden inżynier może zbudować po jednym węźle każdego rodzaju.

Maksymalna ilość węzłów na drużynę to 9 – po 3 każdego rodzaju. Istnieją 3 rodzaje węzłów – liczebności wojska, amunicji i paliwa. Dostarczają one zasobów, których może używać dowodzący. Dzięki nim możliwe jest wzywanie wsparcia – używania samolotu zwiadowczego, przyczółka lotniczego, różnego rodzaju bombardowań i rozmieszczanie różnych pojazdów. Z tego względu są w dużej mierze niezbędne do poprawnej rozgrywki.

Jeden inżynier może zbudować po jednym węźle każdego rodzaju. Do budowy jednego potrzebujemy 50 zasobów – rozmieszczamy jego pozycję za pomocą klucza i kończymy młotkiem. Między węzłami tego samego typu musi być zachowana pewna odległość – 50 metrów.

Ze względu na ilość zasobów, których wymagają – 50 – często używa się ciężarówek z zaopatrzeniem do ich budowy. Jedna skrzynia zawiera 150 zasobów – wystarczająco do budowy jednego zestawu węzłów. Ponieważ ciężarówki z zaopatrzeniem w trybie gry „działania wojenne” mogą zrzucać zasoby dopiero w trzeciej linii mapy od kwatery głównej, popularną metodą jest zrzucenie zasobów tuż za drugą linią i budowa ich na drugiej. W ten sposób, nawet jeśli sektor na 3 i 4 linii padnie, to węzły przetrwają.

Las Hürtgen, kratki I7-I8. Węzły zasobów na drugiej linii od kwatery głównej. Bardzo częsty widok.

Budowa węzłów w ten sposób ma swoje zalety, bo mogą dzięki temu przetrwać bardzo długo, ale także i wady. O tym, że twoja drużyna ma węzły na drugiej linii wiedzą wszyscy, a teraz wiesz o tym także ty. Będzie ich szukał wrogi zwiad i każdy, kto znajdzie się w tych rejonach. Można je ogrodzić drutem kolczastym, aby zapobiec ich rozebraniu, jednak zwiad może to obejść, stawiając swój posterunek za drutem kolczastym, odradzając się na posterunku i rozbierając węzły. Ta sztuczka nie jest jednak wszystkim znana.

Węzły zasobów są odporne na ostrzał artyleryjski, ostrzał z pojazdów i ręczną broń przeciwpancerną. Nie da się ich zniszczyć granatami. Można je jednak zniszczyć za pomocą bombardowania lub ładunku wybuchowego. Można je także rozebrać, podchodząc do nich i przytrzymując klawisz F. Trwa to minutę. Tak postępuje z nimi wrogi zwiad. Gdy węzeł rozbiera wielu graczy, trwa to krócej.

Każdy węzeł dostarcza 10 zasobów na minutę. Ilość ta jest dodawana do punktów gracza za logistykę – z tego względu są bardzo przydatne we wbijaniu poziomów klas i odblokowywaniu wariantów wyposażeń. Wystarczy je wybudować i zmienić klasę.

Załóżmy, że gracz posiada węzły od 10 minuty gry, a gra w działaniach wojennych trwa 1,5 godziny, czyli 90 minut.

W przypadku posiadania węzłów przez 80 minut gracz otrzyma ok. 2400 punktów – jeśli gra się szybciej nie skończy.

Węzeł liczebności wojska Stanów Zjednoczonych.
Węzeł liczebności wojska – jak sama nazwa wskazuje – produkuje zasób o tej samej nazwie. Nie jest to jednak jego jedyna umiejętność.Podczas patrzenia na mapę taktyczną można zwrócić uwagę na żółtą obwódkę – ma ona zakres 50 metrów. Każdy żołnierz wsparcia, który znajdzie się w tym zasięgu, może skrócić czas oczekiwania na nową skrzynkę z zasobami o 50%.Po prawej stronie przy krawędzi mapy znajduje się węzeł liczebności wojska z żółtą obwódką.Oznacza to, że normalnie po rzuceniu skrzynki musi odczekać 5 minut. Po wizycie przy węźle tylko 2,5 minuty. Jest to ciekawy element logistyki wzbogacający rozgrywkę.Właściwość ta jest często niedoceniana. Ale warto jej używać – dzięki temu drużyna posiada więcej zasobów i nie potrzebuje pomocy dowodzącego. Może on zaoszczędzić zasób amunicji, której normalnie musiałby użyć do zrzucenia zapasów.Dlatego też jeden z trzech węzłów tego typu warto przemieszczać wraz z linią frontu. Zwróćmy jeszcze uwagę na to, że im więcej żołnierzy wsparcia używa węzła, tym bardziej jego przemieszczenie się opłaca:1 żołnierz wsparcia – 1 skrzynka z zasobami co 2,5 minuty = 50 zasobów co 2,5 minuty.

2 żołnierzy wsparcia – 2 skrzynki z zasobami co 2,5 minuty = 100 zasobów co 2,5 minuty.
Tyle co zrzut zaopatrzenia od dowodzącego.

3 żołnierzy wsparcia – 3 skrzynki z zasobami co 2,5 minuty = 150 zasobów co 2,5 minuty.
Tyle co skrzynka z ciężarówki z zaopatrzeniem. Nie ma droższej budowli niż za 150 zasobów.
Siła współpracy. 😉

Oszczędzamy w ten sposób amunicję i nie musimy jeździć ciężarówkami z zaopatrzeniem, których kierowców może zastrzelić wrogi zwiad.

Tej taktyki warto używać w trybie gry „Ofensywa”, gdy jesteśmy w drużynie obrońców. Możemy natychmiast postawić węzeł na 1 lub 2 punkcie, którego mamy bronić i fortyfikować dzięki temu punkt bez ciężarówek z zaopatrzeniem i pomocy dowodzącego.

Generowany zasób liczebności wojska potrzebny jest dowodzącemu do użycia następujących umiejętności:

• Rozmontowanie garnizonu
• Przyczółek lotniczy
• Posiłki
• Zachęta

Uwaga: Gdy na polu walki ginie żołnierz, za każdym razem liczebność wojska spada o 1. Jednak nawet, gdy osiągnie ona zero, to gracze będą mogli się odradzać. Jest to pewien argument za tym, aby używać medyków i nie ginąć zbyt często, choć zazwyczaj węzły są w stanie pokryć wszystkie straty z nawiązką.

Choć przemieszczenie węzła może się opłacać, należy to robić z głową. Nie warto stawiać ich bezpośrednio na mocnym punkcie, gdzie toczą się najcięższe walki. Lepiej nieco z tyłu i za budynkami, jeśli jakieś są.

NIGDY tak nie rób. Węzeł zostanie zniszczony przez bombardowanie przy pierwszej okazji.

Uwaga: Jeśli chodzi o premię do odnawiania wyposażenia, można ją otrzymać tylko raz w czasie odnawiania. Przejście w tym czasie w pobliżu drugiego węzła tego samego typu nie spowoduje, że otrzymamy premię po raz drugi. Dlatego nie warto przemieszczać więcej niż jednego węzła.

Węzeł amunicji dostarcza – jak nietrudno się domyśleć – zasób amunicji. Amunicja używana jest przez artylerię (działa na środkowym sztabie). Każdy pocisk odłamkowy kosztuje 3 jednostki, a każdy dymny 5 jednostek. Z tego względu, potrzebna jest współpraca pomiędzy oficerem artylerii a dowodzącym, żeby nie wyczerpać tego zasobu.

Węzeł amunicji Stanów Zjednoczonych.

Amunicji używają także działa przeciwczołgowe – każdy strzał z działa zużywa 5 jednostek amunicji. Jednostki piechoty, które ich używają, również muszą mieć to na uwadze.

Amunicja potrzebna jest dowodzącemu do następujących umiejętności:

• Zrzut zaopatrzenia
• Precyzyjne uderzenie
• Bombardowanie/ostrzał rakietowy
• Samolot zwiadowczy
• Ostrzał z powietrza

Podobnie jak węzeł liczebności wojska, węzeł amunicji ma jeszcze jedną funkcję – każdy żołnierz, który ma na wyposażeniu:
– skrzynkę z amunicją
– skrzynkę z amunicją odłamkowo-burzącą
– skrzynkę z zaopatrzeniem medycznym

I znajdzie się w promieniu 50 metrów, będzie musiał czekać jedynie 2,5 minuty zamiast 5 minut na jej odnowienie.

Przydaje się to zarówno w ataku, umożliwiając graczom rzucenie większej ilości granatów, jak i w obronie. Inżynierowie mogą dzięki temu stawiać więcej min przeciwpancernych i przeciwpiechotnych.

Węzeł paliwa Stanów Zjednoczonych.Węzeł paliwa dostarcza paliwo, którego dowodzący może użyć do zamówienia pojazdów dla drużyny. Nie posiada on obwódki na mapie, a co za tym idzie – żadnej umiejętności dodatkowej.Paliwo potrzebne jest do użycia każdej z umiejętności:

• Jeep
• Wóz transportowy
• Wóz z zaopatrzeniem
• Pojazd półgąsienicowy
• Czołg ciężki
• Czołg średni
• Czołg lekki

Skróty Klawiszowe

F – Wejście i wyjście
E – Włączenie/wyłączenie silnika
Shift – Wrzucenie biegu
Alt – Cofnięcie biegu
F1 – Zmiana siedzenia na kierowcę
F2 – Zmiana siedzenia na działonowego
F3 – Zmiana siedzenia na dowódcę czołgu
R – Załaduj wybrany pocisk
1 – Pociski AP (Przeciwpancerne)
2 – Pociski HE (Przeciwpiechotne)
3 – Pociski Dymne (Tylko w Jumbo 75)
Mouse 1 – Strzał
Mouse 2 Ostrzał z karabinu (Kierowca, działonowy)
Scroll UP – Przybliżenie (Działonowy, dowódca)
Scroll Down – Oddalenie (Działonowy, dowódca)

Działonowy
W – Podniesienie działa do góry
S – Opuszczenie działa do dołu
A – Obracanie działa w lewo
D – Obracanie działa w prawo

Poniżej znajdziesz podstawowe informacje, czyli jak uzupełniać amunicję, naprawiać się czy przydatne porady.

Uzupełnianie Amunicji

Gdy w czołgu skończy nam się amunicja, możemy ją uzupełnić w bazie, wystarczy podjechać pod dźwig amunicyjny pokazany wyżej na obrazku.

Naprawa Pojazdu

Pojazd możemy naprawiać na 2 sposoby, pierwszym jest stacja naprawcza znajdująca się na każdym HQ (w naszej bazie) oraz palnik który posiada inżynier, support oraz czołgista na 3 poziomie klasy.

Gdy wyłączymy silnik pojazd jest naprawiany o 50% szybciej, niezależnie czy jest to spawarka czy stacja naprawcza.

Miny na większości map z łatwością da się ukryć w teksturach czy błocie, więc najskuteczniejszą ochroną przed nimi będzie unikanie dróg i jazda po bezdrożach.

Najlepiej gdy w czołgu siedzą dwie osoby, kierowca i spotter. Przy zauważeniu pojazdu przeciwnika czy piechoty kierowca przesiada się na działonowego a spotter klikając scrolla oznacza zagrożenie.

Dodatkowo gdy mamy zgranego partnera grając w dwójkę będziemy bardziej wydajni i mobilni.

Nazwa: Panzerkampfwagen II Luchs
Działo: kwk 30 20 MM
Liczba amunicji: 20×8
Prędkość Maksymalna: 30 km/h
Liczba Biegów: 4Plusy:
– Bardzo wysoka mobilność
– Wysoka prędkość maksymalna
– Mamy magazynek, działo nie musi być ładować po każdym wystrzale
– Bardzo skuteczny przeciw piechocieMinusy:
– Słaby pancerz, z przodu jesteśmy na strzała od zwykłego Shermana
– Nieskuteczny przeciwko pojazdom średnim i ciężkim wroga
– Brak KM’a dla kierowcyOpis:
Luchs, a inaczej Panzer ll wyposażony jest w flaka 37 mm który świetnie radzi sobie z wrogą piechotą. Jest szybki i bardzo zwrotny przy odpowiednich umiejętnościach staniemy się wrzodem na pupce amerykańskiej piechoty.

Nazwa: Sd.Kfz.234 Puma
Działo: 50 mm
Liczba amunicji: 26 AP i 26 HE
Prędkość Maksymalna: 32 km/h
Liczba Biegów: 5Plusy:
– Automatyczna skrzynia biegów
– Możliwość zrobienia ”zdjęć” (Naziemna wersja samolotu zwiadowczego)
– Celny KM działonowego
-Możliwość zabrania dwóch dodatkowych piechociarzy
– Mobilność
– Szybkie uruchamianie silnikaMinusy:
– Słabe opancerzenie
– Głośny silnik
– Brak KM’a dla kierowcyOpis:
Pojazd zwiadowczy świetnie nadający się do taktyki partyzanckiej – Szybki atak, duży hałas i zniknięcie. Dodatkowo Zwiad może go używać. Puma tak jak i M8 Greyhound raczej nadają się do zabawy, a nie do poważnej gry.

Nazwa: Panzerkampfwagen V Panther
Działo: 75 MM
Liczba amunicji: 41 AP i 41 HE
Prędkość Maksymalna: 26 km/h
Liczba Biegów: 4Plusy:
– Świetny pancerz z przodu, jedynie zaszkodzić może nam Sherman 76
– Duża ilość amunicji
– Bardzo mobilny i zwrotny
– Świetnie zachowuje się na każdej powierzchni
– Szybko osiąga prędkość maksymalnąMinusy:
–Opis:
Pantera, bez wątpienia to jeden z najlepszych czołgów Drugiej Wojny Światowej. W grze też nie najgorzej się spisuje. Z dużą mobilnością i prędkością na początku bitwy jesteśmy w stanie szybko dojechać na jakąś wysuniętą pozycję i unieszkodliwić wrogie pojazdy.

Nazwa: Panzerkampfwagen Vl Tiger
Działo: kwk 88 MM
Liczba amunicji: 41 AP i 41 HE
Prędkość Maksymalna: 19 km/h
Liczba Biegów: 4Plusy:
– Najlepsze działo w grze, działem KWK 88 jesteśmy w stanie przy odrobinie szczęścia zniszczyć każdego Shermana na strzała strzelając pod jażmo działa z przodu.
– Świetny pancerz
– Duża ilość amunicji
– ”Propaganda strachu” jeżeli zobaczy cię Stuart, Sherman, Sherman 75 najprawdopodobniej nie będą nawet próbować do ciebie strzelać. Chyba że skupiasz swoją uwagę na czymś innym – wtedy może spróbują.Minusy:
– Słaba Mobilność
– Bardzo głośny
– Przy bliskiej walce z Anti Tankiem trudny w manewrowaniuOpis:
Na obecną chwilę najpotężniejszy czołg w Hell Let Loose. Posiadający najlepsze opancerzenie i armatę. W przyszłości po dodaniu Tygrysa Królewskiego przez twórców na pewno spadnie na drugie miejsce. Z dużą ilością amunicji i dobrym pomysłem na grę jesteśmy w stanie w ciągu jednego życia zniszczyć kilkanaście czołgów wroga i przy okazji zabić kope piechoty.Tygrys świetnie spisuje się jako pojedyncza jednostka lub wspierany przez piechotę jadący w pierwszej linii. Jest to zdecydowanie najlepszy wybór po stronie niemieckiej.

Nazwa: Stuart
Działo: 37mm
Liczba amunicji: 50 AP i 50 HE
Prędkość Maksymalna: 30 km/h
Liczba Biegów: 4Plusy:
– Świetna mobilność i zrywność
– Dobrze radzi sobie z piechotą
– Duży zapas amunicji
– Na początku meczu jest w stanie szybko wjechać w okrąg punktu
– Z przodu odbija pociski z Panzershreck’a
– WielkośćMinusy:
– Słaby pancerz, nie nadaje się do walki z wrogimi czołgami
– Brak KM’a dla kierowcyOpis:
Stuart świetnie nadaje się do wspierania piechoty, ma bardzo szybki start i czas do osiągnięcia maksymalnej prędkości.
Na początku gry jesteśmy nim w stanie bardzo szybko dojechać na środkowy punkt, przed piechotą wroga nie wspominając już o wrogich czołgach. Dzięki tej metodzie możemy zapoczątkować przejmowanie punktu dla naszej piechoty jak i wyrżnąć w pień niespodziewającą się niczego piechotę.

Nazwa: M8 Greyhound
Działo: 37 mm
Liczba amunicji: 26 AP i 26 HE
Prędkość Maksymalna: 33 km/h
Liczba Biegów: 5Plusy:
– Automatyczna skrzynia biegów
– Możliwość zrobienia ”zdjęć” (Naziemna wersja samolotu zwiadowczego)
– Możliwość zabrania dwóch dodatkowych piechociarzy
– Mobilność
– Szybkie uruchamianie silnikaMinusy:
– Słabe opancerzenie
– Bardzo głośny silnik
– Niska ilość amunicji
– Brak KM’a dla kierowcyOpis:
Pojazd zwiadowczy świetnie nadający się do taktyki partyzanckiej – Szybki atak, duży hałas i zniknięcie. Dodatkowo Zwiad może go używać. M8 tak jak i Puma raczej nadają się do zabawy, a nie do poważnej gry.

Nazwa: Sherman Jumbo
Działo: 75 MM
Liczba amunicji: 25 AP, 60 HE oraz 6 pocisków dymnych
Prędkość Maksymalna: 20 km/h
Liczba Biegów: 4Plusy:
– Dobry pancerz z przodu
– Pociski dymne!
– Duży zapas amunicji HE
– Ciekawa historiaMinusy:
– Nie ma szans w starciu z Tygrysem
– Mała ilość pocisków APOpis:
Idealny czołg do walki z piechotą, z dobrym przednim pancerzem przy wsparciu piechoty jest nie do zniszczenia przez wrogą piechotę. Z dużym zapasem pocisków HE jest w stanie długo ostrzeliwać piechotę wroga bez potrzeby uzupełnień. Posiada również pociski dymne którymi może wspomóc atak sojuszniczej piechoty lub w krytycznym momencie osłonić siebie i uciec.Z racji że czołg Cobra King jest jednym z najbardziej rozpoznawanych Shermanów poniżej przedstawię wam jego historię, która jest bardzo ciekawa i zaskakująca.

Bez wątpienia najbardziej znanym z wszystkich Jumbo był „Cobra King”, pierwszy czołg w Bastogne w Belgii, ważnego centrum walki w bitwie o Ardeny. „Cobra King” został wydany 37. Batalionowi Czołgów, 4 Dywizji Pancernej w dniach 24 lub 25 października 1944 roku i został wyznaczony na stanowisko czołgi dowódcy kompani C.

Podczas niemieckiej ofensywy zimowej, ważne skrzyżowanie miasta Bastogne w Belgii zostało odcięte i otoczona przez siły niemieckie. Trzecia Armia Generała Pattona miała zadbać o przełamanie niemieckich linii na południu wraz z 4 Dywizją jako główna siła tego kontrataku. 26 grudnia 1944 r. Boggess, dowódca Cobra King, walczył na drodze z Assenois w Belgii do Bastogne. Następujący fragment pochodzi z artykułu napisanego przez Charlesa Lemonsa, byłego kuratora Muzeum Pattona.

Cobra King wyprzedzał resztę kolumny i właśnie zniszczył niemiecki bunkier wzdłuż drogi, gdy Boggess dostrzegł kilka mundurowych w lesie w pobliżu bunkra. Mieli uniformy żołnierzy Stanów Zjednoczonych, ale wiedząc, że Niemcy ukrywają się jako Amerykanie, utrzymywał ich kątem oka. Krzyknął do postaci, nie odezwał się nikt. Znowu zawołał i jeden mężczyzna zbliżył się do czołgu. „Jestem porucznikiem Webster z 326. Inżynierów, 101st Airborne Division. Jestem rad, że się w końcu spotykamy„. Z tym spotkaniem o 16:50, 26 grudnia 1944 r. Trzecia Armia Pattona przeszła przez niemieckie linie wokół Bastogne.

Przyjmuje się że Cobra King został zniszczony podczas Operacji Hammelburg, która miała miejsce w dniach 26-28 marca 1945 roku.
Z oficjalnym celem wyzwolenia obozu więźniów, OFLAG XIII-B, niedaleko Hammelburg w Niemczech. Nieoficjalnie chodziło o zwolnienie zięcia Pattona, pułkownika Johna Watersa, który w 1943r został schwytany w Kasserine Pass, Tunezja.

Według oficjalnych źródeł Sherman Jumbo ”Cobra King” został wyeliminowany 27 marca 1945 r. w okolicach Lohn w Niemczech. Został trafiony czterema pociskami z 88 mm z działa Pak 43/41 na dystansie 800 yds (730 m). Jeden z nich odbił się od górnej płyty, dwa od jarzma, zanim czwarty rzeczywiście wszedł przez otwór teleskopu strzelców.

Nazwa: Sherman Jumbo 76 MM
Działo: 76 mm
Liczba amunicji: 25 AP i 60 HE
Prędkość Maksymalna: 20
Liczba Biegów: 4Plusy:
– Dobry pancerz z przodu
– Świetne działo, jesteśmy w stanie na równi rywalizować z tygrysem
– Duża ilość pocisków HEMinusy:
– Niska ilość pocisków AP
– Głośny silnikOpis:
Ten ”najlepszy” po stronie Amerykańskiej, z łatwością dorównuje Panterze i jest w stanie rywalizować z Tygrysem. Z małą ilością pocisków AP każdy strzał musi być skuteczny co oznacza że załoga musi być doświadczona.

Nazwa: Sherman
Działo: 75 mm
Liczba amunicji: 47 AP i 50 HE
Prędkość Maksymalna: 22 km/h
Liczba Biegów: 4Plusy:
– Duży zapas amunicji AP i HEMinusy:
– Słaby pancerz, o ile możemy nieuczciwie rywalizować przeciwko panterze to z tygrysem nie mamy szans
– Głośny silnik, tzw pyrkaczOpis:
Dlaczego na zwykłego Shermana mówi się Hades? – Otóż w celu lepszej orientacji podczas gry niemieckimi czołgami, żeby nie mylił nam się z Shermanami Jumbo.Napis Hades możemy znaleźć na lufie czołgu, więc jest to nazwa nadana mu przez jego załogę. Nie mogłem się dokopać do informacji czy podczas drugiej wojny światowej rzeczywiście istniał taki czołg, najprawdopodobniej jest to wymysł twórców.Sherman Hades nie dorównuje Panterze, czy Tygrysowi jednakże to nie znaczy że jest przeciw nim nie skuteczny. Na przykład może zniszczyć Panterę z przodu ale zajmie mu to 5-6 strzałów natomiast pantera jest nas w stanie zabić 2 strzałami.

W przypadku oficera w każdej z frakcji mamy do odblokowania i wyboru trzy warianty:
1. Wersja Standardowa
2. Zwiadowca (w przypadku Armii Czerwonej młodszy sierżant)
3. PodoficerNajwiększą przewagą wyposażenia oficera jest lornetka. Dzięki niej może on nie tylko dokładnie oznaczać cele, informując całą drużynę, lecz także wskazywać wrogów z dalekiej odległości własnemu oddziałowi, koncentrując jego ogień. W przypadku zgranego oddziału może to dać większą satysfakcję, niż samodzielna likwidacja wrogów.

1. Wersja standardowa

• pistolet maszynowy thompson x6
• broń osobista colt 1911 x4
• granat odłamkowy x2
• granat dymny x2
• bandaż x2
• zegarek
• lornetka westinghouse
• nóż m3

Opis: Ten wariant wyposażenia najlepiej sprawdzi się w miastach, na niewielkich odległościach.

2. Zwiadowca:

• karabinek M1 x12
• broń osobista colt 1911 x4
• granat odłamkowy x2
• granat dymny x2
• bandaż x2
• zegarek
• lornetka westinghouse
• nóż m3

Opis: Karabinek M1 nie jest zbyt lubiany z uwagi na wymaganą dużą liczbę trafień, aby powalić przeciwnika. Przyda się w miastach dzięki szybkostrzelności i daje możliwość walki na dalsze odległości.

3. Podoficer:

• M1 Garand x19
• granat odłamkowy x3
• granat dymny x3
• bandaż x2
• zegarek
• lornetka westinghouse
• nóż m3

Opis: Ostatni z wariantów do odblokowania ma dużo granatów, a główną bronią jest M1 Garand. Wariant najbardziej uniwersalny – łatwo z niego powalić wroga, ma dobrą szybkostrzelność, więc w razie potrzeby można z niego strzelać z biodra na bliskie dystanse. Jego największą wadą jest duży odrzut.

1. Wersja standardowa:

• MP40 x8
• Pistolet luger P08 x6
• Granat trzonkowy M43 x2
• Granat dymny NB39 x2
• Bandaż x2
• Zegarek
• Lornetka Dienstglas 6×30
• Saperka

Opis: MP40 jest mniej szybkostrzelne niż thompson czy pepesza, łatwiej je jednak kontrolować. Może być skuteczne na większe odległości pomimo, że to pistolet maszynowy. Ten wariant wyposażenia najlepiej przydaje się w miastach.

2. Wariant „zwiadowca”:

• Gewehr 43 x10
• Pistolet Walther P38 x4
• Granat trzonkowy M43 x2
• Granat dymny NB39 x2
• Bandaż x2
• Zegarek
• Lornetka Dienstglas 6×30
• Saperka

Opis: Wariant „zwiadowca” jest chyba najbardziej uniwersalnym z wariantów wyposażeń – G43 jest bardzo wygodną bronią – oficer może walczyć na dystans, a wrogów na bliskim dystansie eliminować strzałami z biodra, jeśli zostanie zaskoczony.

3. Podoficer:

• Kar 98k x 13
• Granat trzonkowy M43 x3
• Granat dymny NB39 x3
• Bandaż x2
• Zegarek
• Lornetka Dienstglas 6×30
• Saperka

Opis: Wariant „Podoficer” ma dużą ilość granatów, lecz musi używać Kar98k – co znacznie ogranicza jego skuteczność na średnie i bliskie odległości. Właściwie zmusza go do trzymania się na dystans. Może się jednak przydać w walce ze snajperami, jeśli używa lornetki. Pewnym minusem jest także brak broni osobistej.

1. Wersja standardowa:

• PPSH 41 x8
• Tokarev TT33 x 6
• Granat RG-42 x2
• RDG-2 zasłona dymna x2
• Bandaż x2
• Zegarek
• Lornetka RKKA 8×40
• Saperka MPL-50

Opis: Wariant początkowy – do walki na bliskie odległości. Pepesza 41 ma mniej naboi w magazynku niż wersja z bębenkiem(35) i trudno z niej strzelać na dalsze odległości ze względu na duży odrzut. Ma jednak bardzo dużą szybkostrzelność.

2. Młodszy sierżant:

• SVT-40 x 12
• Tokarev TT33 x 4
• Granat RG-42 x2
• RDG-2 zasłona dymna x2
• Bandaż x2
• Zegarek
• Lornetka RKKA 8×40
• Saperka MPL-50

Opis: Najbardziej uniwersalny wariant – z karabinem samopowtarzalnym SVT-40. To bardzo stabilna, sztywna broń – wydaje się lepsza niż G43 (subiektywne odczucie). Można nim walczyć na duże odległości, a strzały z biodra mogą nas wyratować z opresji. Młodszy sierżant ma nieco mniej amunicji do broni osobistej.

3. Podoficer:

• PPSH z bębenkiem x 5
• Granat RG-42 x2
• RDG-2 zasłona dymna x2
• Bandaż x2
• Zegarek
• Lornetka RKKA 8×40
• Saperka MPL-50

Opis: Pepesza z bębenkiem ma znacznie więcej amunicji niż wersja z magazynkiem – 71 naboi – można z niej strzelać znacznie dłużej. Wysoki odrzut raczej uniemożliwia skuteczną walkę na większe odległości.

Jako oficer gracz może wybrać jeden z czterech symboli, który określa rolę oddziału. Aby to zrobić, musi kliknąć na strzałkę obok nazwy oddziału na ekranie odrodzenia.

Wyznaczanie roli oddziału.

Jeśli chcemy dać znać, że wolimy grać z ludźmi, którzy używają mikrofonu, możemy kliknąć na ikonkę obok:

Dostępne są cztery ikonki do wyboru:

Sygnalizują one, co oficer zamierza robić ze swoim oddziałem, a gracze, którzy dołączą, będą wiedzieć, czego się spodziewać. To dobry sposób na informowanie innych graczy – jak i dowodzącego – za co twój oddział będzie odpowiedzialny. Jest to bardzo pomocne w organizacji całej drużyny.

Piorun – symbol oddziału atakującego. Zdobywanie sektorów, działanie na wrogim terytorium, likwidowanie wrogich żołnierzy, pojazdów, posterunków i garnizonów to twoje zadanie.

Tarcza – symbol oddziału obronnego. Twoją rolą jest ochrona zdobytych sektorów przed wrogiem – niszczenie wrogich ciężarówek z zaopatrzeniem i zrzutów zasobów, aby zapobiec powstaniu garnizonów, przyczółków lotniczych, zanim będą mogły zostać wykorzystane, kontrowanie wrogich oddziałów zwiadowczych oraz budowa fortyfikacji.

Narzędzia – symbol oddziału logistycznego. Twoją rolą jest budowa i przemieszczanie węzłów, garnizonów, transport żołnierzy i fortyfikowanie sektorów.

Działo artyleryjskie – jest to symbol oddziału artyleryjskiego. Twoim jedynym zadaniem jest zapewnienie ostrzału artyleryjskiego lub zasłony dymnej, gdzie jest to potrzebne.

Nazwa oddziału przydzielana jest automatycznie – zależy od tego, w jakiej kolejności oddział został utworzony. Nazwy oddziałów znajdują się poniżej:

Able, Baker, Charlie, Dog, Easy, Fox, George, How, Item, Jig, King, Love, Mike, Negat, Option, Prep, Queen, Roger, Sugar, Tare, Uncle, Victor, X-Ray, Yoke, William, Zebra.

Warto znać nazwę swojego oddziału, ponieważ dowodzący i inni oficerowie często będą się nimi posługiwać. Gracze ze Stanów zjednoczonych mogą używać alfabetu, który nieco się różni (Alpha, Bravo, Charlie, Delta), zasada jest jednak taka sama.

Oddziałem, którego jesteśmy oficerem, możemy zarządzać na kilka sposobów. Możemy mu nadać rolę, zablokować (symbol kłódki), aby dołączyli do niego tylko znajomi, a także zapraszać do niego wybranych graczy. Niestety możemy zapraszać jedynie graczy, którzy nie są jeszcze przypisani do żadnego z oddziałów.

Okienko zapraszania graczy.

Graczy, których nie chcemy, możemy wyrzucić z oddziału, kiedy jesteśmy na ekranie odradzania – klikając czerwoną kropkę i wybierając jeden z czterech powodów. Musimy jednak wtedy zablokować oddział, bo ta osoba może do niego powrócić.

Oficer jako jedna z niewielu klas ma możliwość szczegółowego oznaczania celów na polu bitwy. Pozwala to na kierowanie oddziałem i opisywanie sytuacji na polu walki. Niektóre z nich są widoczne dla dowodzących i pozostałych oficerów, a przede wszystkim dla członków prowadzonej przez niego jednostki. Znaczniki widnieją na mapie przez 3 minuty i można umieścić ich maksymalnie 5 – umieszczenie znaczników powyżej tej liczby spowoduje usunięcie najstarszego z nich.

Ponieważ niektóre oznaczenia używane są w inny sposób, niż sugeruje to ich nazwa, warto przyjrzeć się im bliżej.

1. Prośba o zasłonę dymną z artylerii – działa artyleryjskie na środkowym sztabie mogą zapewnić zasłonę dymną. Tego oznaczenia używa się, gdzie jest potrzebna.

2. Umieść garnizon – oznaczenia używa się, aby dać znać, że umieści się garnizon lub że według oficera powinien się tam znaleźć.

3. Umieść posterunek – używane do oznaczenia, gdzie powstanie najbliższy posterunek. To oznaczenie jest używane bardzo rzadko.

4. Przemieść się – rozkaz przemieszczenia na wybraną pozycję.

5. Zaatakuj – rozkaz ataku na wybraną pozycję.

6. Broń – rozkaz utrzymania danej pozycji.

7. Obserwuj – rozkaz obserwacji danej pozycji. Można nim oznaczyć różne obiekty, które nie mają osobnej ikonki – np. wrogie węzły zasobów.

8. Prośba o zrzut amunicji – prośba o użycie umiejętności dowódczej – zrzut amunicji.

9. Prośba o zrzut zapasów – prośba o zrzucenie zapasów na wybraną pozycję.
Uwaga: to oznaczenie widoczne jest tylko dla członków twojej drużyny, a nie oficerów lub dowodzącego. Skierowane do żołnierzy klasy wsparcie i kierujących ciężarówką zaopatrzenia.

10. Prośba o węzły zasobów – przez oficerów rzadko używane oznaczenie. Prośba o budowę węzłów zasobów. Często używane przez dowodzącego, który również może go używać.

11. Piechota wroga – oznaczenie pozycji wrogiej piechoty. Bardzo często używane oznaczenie.

12. Pojazd lekki – Do pojazdów lekkich zaliczają się ciężarówki transportowe oraz z zaopatrzeniem. Często oznacza się w ten sposób także pojazdy zwiadowcze. Z braku innego oznaczenia wykorzystywane jest także do oznaczania dział przeciwczołgowych.

13. Czołg wroga – Oznaczenie czołgu wroga. To bardzo ważne, aby znacznik ten był możliwie aktualny, często decyduje on o być albo nie być załóg sojuszniczych czołgów. Jako oficer nie raz usłyszysz, aby aktualizować oznaczenia czołgów.

14. Posterunek wroga – oznaczenie posterunku wroga lub jego przybliżonej lokalizacji.

15.Garnizon wroga – Oznaczenie garnizonu wroga lub jego przybliżonej lokalizacji. Z braku innego oznaczenia często używa się go do oznaczenia miejsca wrogiego zrzutu zaopatrzenia.

16. Prośba o bombardowanie – prośba o użycie umiejętności dowódczej – bombardowania.

17. Prośba o ostrzał z powietrza – prośba o użycie umiejętności dowódczej – ostrzału z powietrza.

18. Precyzyjne uderzenie – prośba o użycie umiejętności dowódczej – precyzyjnego uderzenia. Umiejętność przeznaczona jest do likwidowania ważnych, najlepiej nieruchomych celów, takie jak wrogi garnizon lub czołg przeciwnika.

19. Zrzut zaopatrzenia – prośba o użycie umiejętności dowódczej – zrzutu zaopatrzenia. Zazwyczaj używa się jej do umieszczania garnizonów na wrogim terenie.

20. Prośba o ostrzał artyleryjski – prośba o ostrzał artyleryjski – z dział na środkowym sztabie.

Znaczniki można umieszczać, naciskając rolkę i wybierając odpowiedni, albo otwierając mapę taktyczną, klikając prawym przyciskiem myszy, po czym wybrać z listy.

Aby usunąć znacznik, należy otworzyć mapę i na niego kliknąć. Warto pamiętać o tym, aby usuwać nieaktualne oznaczenia. Mapa powinna przedstawiać sytuację taktyczną tak wiernie, jak jest to możliwe – jest to w interesie całej drużyny.

Czasami jako zwykły gracz możesz poprosić oficera o oznaczenie czegoś, otrzymując odpowiedź „Już jest oznaczony” lub coś w tym guście. Oficerowie widzą oznaczenia innych oficerów i dowodzącego, lecz zwykli żołnierze nie.

Jako oficer pamiętaj o zaznaczeniu celów, nawet jeśli zrobiły to inne drużyny – aby członkowie twojej jednostki również je widzieli.

Do najważniejszych zadań oficera należy stawianie posterunków i garnizonów. O nich samych można by napisać osobny poradnik, ale jest to tak ważna część zadań oficera, że równie dobrze można omówić ją tutaj.

Aby umieścić posterunek lub garnizon, należy użyć zegarka, który znajduje się w ekwipunku i przytrzymać lewy klawisz myszy. Można przewijać rolką, aby wybierać pomiędzy nimi dwoma. Klawisze „Q” i „E” pozwalają na jego obrót, aby zmieścić go za osłoną.
Zegarek po przytrzymaniu prawego przycisku myszy.Przykład posterunku – wariant dla Stanów ZjednoczonychPosterunek jest punktem odrodzenia jednostki. Mogą się na nim odradzać tylko jej członkowie – co 20 sekund. Jeśli posterunek lśni na czerwono, oznacza to, że wróg jest blisko. Przez blisko należy rozumieć „w promieniu 50 metrów od posterunku”.Posterunek drużyny FOX (zielona chorągiewka) świeci się na czerwono, sygnalizując, że wróg jest w promieniu 50 metrów od niego.Posterunek można przemieszczać raz na dwie minuty. Można go jednak podnieść, podchodząc do niego i przytrzymując klawisz „F”. W ten sposób nie będzie trzeba czekać dwóch minut. Warto to robić wtedy, kiedy za chwilę stracimy sektor – w ten sposób będziemy mogli natychmiast postawić go ponownie. Należy wtedy uważać, aby nie zostać postrzelonym –
w przeciwnym wypadku, oficer będzie mógł odrodzić się jedynie na garnizonie lub przy sztabie!

Posterunki znikają, gdy gracz z wrogiej drużyny podejdzie do nich zbyt blisko. Można je także niszczyć granatami. Są odporne na bombardowania.

Aby umieścić garnizon, należy użyć zegarka, który znajduje się w ekwipunku, przewinąć rolką, przytrzymać prawy klawisz myszy, a potem przytrzymać lewy, gdy konstrukcja garnizonu będzie zielona. Klawisze „Q” i „E” pozwalają na jego obrót, aby zmieścić go za osłoną.

Zegarek po przytrzymaniu prawego przycisku myszy. Zielony kolor oznacza, że jest on w zasięgu zasobów i można go wybudować.

Garnizon Stanów Zjednoczonych.

Garnizon jest strukturą o kluczowym znaczeniu. Tutaj mogą odradzać się nie tylko członkowie jednostki, lecz także całej drużyny. Odradzanie się na garnizonie możliwe jest co 40 sekund.

Podobnie jak w przypadku posterunków, garnizony również mogą lśnić na czerwono, powiadamiając o wrogach w pobliżu – ich zakres jest taki sam jak posterunków – okrąg o promieniu 50 metrów.

Plaża Omaha. Garnizon na Vierville Sur-Mer pokazuje, że wróg jest blisko.

Garnizony wymagają do wzniesienia zapasów – 50 jednostek na terytorium sojuszniczym oraz 100 na terytorium wroga. Można je pozyskać od żołnierzy klasy wsparcie (najszybszy sposób), z ciężarówek zaopatrzenia lub za pomocą jego zrzutów. Garnizon można zbudować w promieniu 50 metrów od miejsca zapasów.

Tak długo jak widzimy symbol zapasów, to możemy ich używać.

Pomiędzy dwoma garnizonami musi zostać zachowana odległość 200 metrów – umieszczenie ich bliżej siebie nie jest możliwe. Można je wznosić w dowolnym miejscu na terytorium sojuszniczym i maksymalnie na głębokość dwóch linii na terytorium wroga.

Garnizony wydają z siebie radiowe dźwięki, które można usłyszeć z odległości 25 metrów – zdradza to ich lokalizację.

Gdy wróg zbliży się na odległość mniejszą niż 15 metrów, odradzanie się na nim nie będzie możliwe – dźwięki zostaną zastąpione przez szum, a zielona ikonka na mapie zmieni się na czerwoną. Powyższa zasada ma zastosowanie do garnizonów, które znajdują się na terytorium sojuszniczym.

Garnizon na terytorium wroga działa nieco inaczej – wymaga nie tylko większej ilości zapasów do postawienia, lecz także o wiele łatwiej zablokować jego działanie. Jeśli wróg znajdzie się w okręgu o promieniu 100 metrów wokół niego, to taki garnizon przestaje działać.

Warto pamiętać o tych drobiazgach, bo w przeciwnym wypadku może to sprawiać niepotrzebne problemy. Przyjrzyjmy się poniższym sytuacjom:

Carentan – przykład źle postawionego garnizonu. Ze względu na niewielką odległość od mocnego punktu garnizon zawsze będzie zablokowany. Drużyna będzie mogła korzystać z niego po zdobyciu sektora, lecz w trakcie walk o niego nie przyda się w ogóle.

Plaża Omaha. Garnizon w kratce nr 6 został postawiony na wrogim zamiast na sojuszniczym terenie, mimo że spokojnie można było go umieścić na własnym terenie. Zostanie zablokowany, gdy tylko wróg znajdzie się w promieniu 100 metrów wokół niego.

Oficer, który postawił garnizon, może go rozmontować. To samo może zrobić dowodzący za pomocą jednej ze swoich umiejętności, a także ręcznie.

Gdy garnizon znajduje się w strefie aktywnej do zdobycia, o którą toczą się walki, jego rozmontowanie zajmuje 5 sekund. Jeśli jednak znajduje się w zablokowanej strefie (3 linia w głąb wrogiego lub sojuszniczego terytorium) to jego demontaż zajmie 30 sekund. Dlatego ważne jest, aby stawiać garnizony służące obronie sektora na trzeciej linii, a te, które znajdują się w strefie do zdobycia dobrze chronić.

Saint Marie du Mont, farma pierra. Rozebranie garnizonu na H5 zajmie zaledwie 5 sekund, a na rozebranie garnizonu na G4 aż 30. Garnizon umieszczony na H5 zniknie również wraz z ewentualną utratą sektora.

Aby rozmontować sojuszniczy lub wrogi garnizon, należy podejść i przytrzymać klawisz „F”.

Garnizony można również niszczyć za pomocą pojazdów, bombardowań, wyrzutni przeciwpancernych i ładunków wybuchowych. Są odporne na granaty.

Początkowe garnizony w trybie ofensywa są odporne na powyższe czynniki i można je jedynie rozebrać ręcznie.

Cała drużyna może rozmieścić maksymalnie do 8 garnizonów.

Wiadomo już, że posterunki i garnizony lśnią na czerwono, gdy wróg znajdzie się w promieniu 50 metrów. Fakt ten można wykorzystać na kilka sposobów.

Warto umieszczać posterunki w pewnej odległości od siebie, aby można było śledzić ruchy wrogiej drużyny na większym obszarze. Można także umieszczać posterunki w pobliżu garnizonów – najlepiej przynajmniej 50 metrów od nich – aby zawczasu wiedzieć, że ktoś się do nich zbliża.

Można to także wykorzystać na wrogim terenie. Garnizon na wrogim terenie zostanie zablokowany, gdy tylko wróg znajdzie się w promieniu 100 metrów – to duży obszar, a jego przeszukanie i odblokowanie może trwać zbyt długo i zahamować atak drużyny na wrogi punkt. Kilka posterunków umieszczonych wokół niego pozwoli nieco dokładniej określić, gdzie może znajdować się wróg.

Saint-Marie-du-Mont. Posterunek obok garnizonu również świeci na czerwono, co oznacza, że wróg znajduje się w jego zasięgu wykrywania – w promieniu 50 metrów od niego. Być może jego zabezpieczenie pozwoliłoby odblokować ten garnizon.

Nie należy także stawiać posterunków zbyt blisko siebie, a także zbyt blisko garnizonu –
w przeciwnym wypadku jeden gracz z wrogiej drużyny, któremu uda się przedrzeć, może zniszczyć kilka posterunków za jednym zamachem – o garnizonie nie wspominając.

Oczywiście wszystko zależy od tego, jak wygląda sytuacja drużyny – jeśli drużyna jest otoczona na punkcie, to liczy się każdy punkt odradzania. Każdy jest lepszy niż żaden.

Żółta obwódka działania węzła (liczebności wojska lub amunicji) wynosi dokładnie 50 metrów – oznacza to, że węzeł umieszczony bezpośrednio obok garnizonów zawsze będzie pokazywał obszar, w którym może znajdować się wróg – ułatwia to jego znalezienie.

Węzły zasobów to jednak ważna budowla i generalnie nie poleca się stawiać ich koło garnizonów – większość z nich powinna stać głęboko na sojuszniczym terytorium, aby wróg nie miał do nich dostępu. Moim zdaniem jedynie 2 z 9 węzłów – po jednym liczebności wojska i po jednym amunicji – można przesuwać w miarę zdobywania kolejnych sektorów, aby korzystać z premii do odnawiania wyposażenia.

Ponownie Saint-Marie-du-Mont, ta sama ilustracja co powyżej. Żółta obwódka wokół węzła liczebności wojska z różnicą kilku metrów pokazuje zakres, gdzie znajdowałby się wróg, gdyby garnizon świecił się na czerwono.

Pół żartem, pół serio, oficer ma tak naprawdę tylko jedno zadanie – robić wszystko, aby wygrać grę. A to osiąga się najłatwiej poprzez poprawne stawianie posterunków i garnizonów, oraz wyznaczania celów dla oddziału i ich osiągania. Mikrofon jest do grania oficerem absolutnie niezbędny. Powiedz, że teraz musisz postawić garnizon, że wypadałoby bronić tego celu, że nadłożysz drogi, aby przestawić posterunek w lepsze miejsce, itp. Jeżeli ludziom będzie się podobało, to zostaną, jeśli nie – po prostu wyjdą.

Walka nie jest priorytetem oficera, jest to bardziej rola wspierająca. Przekazuj informacje od jednostki pozostałym drużynom i wydawaj proste polecenia swojej. Nie kieruj się tylko poleceniami dowodzącego. Jeżeli brakuje oddziału na obronę, nie czekaj – cofnij się ze swoim. Jeżeli brakuje garnizonów – postaraj się postawić ich więcej. Warto często śledzić mapę taktyczną i słuchać czatu dowódczego (gdy są tam przekazywane ważne informacje i tylko wtedy).

Informacje na kanale oficerskim należy przekazywać możliwie zwięźle. Pamiętaj, że inni oficerowie mogą być w trakcie walki i rozmawiać z graczami ze swojej jednostki, przez co mogli nie zrozumieć lub nie słyszeć tego, co miałeś im do przekazania.

Bywa, że nie wszystko idzie łatwo. Poniżej znajdziesz kilka porad, jak radzić sobie w niektórych sytuacjach. Niektóre z nich trudno będzie przeprowadzić bez zgranego oddziału, jednak warto je znać.

Prędzej czy później okaże się, że będziesz musiał walczyć o punkt z niewielką ilością osłony, albo gorzej – nie będzie jej wcale. Dobrymi przykładami takich map są Foy, Kursk, Charków i Stallingrad. Szczególną niechęcią graczy cieszy się Linia Purpurowych Serc (ang. Purple Heart Lane) – rolnicze pole rozgrywane w deszczowej pogodzie, poprzecinane kanałami melioracyjnymi i rzeką na środku, gdzie walki toczą się o miejsca, w których można przez nią przejść.

Jeśli nie ma osłony, to należy ją sobie zrobić – potrzebni ci będą żołnierz wsparcia oraz inżynier. Żołnierz wsparcia posiada paczkę 50 zasobów, a inżynier zdolność budowy barykad. Za tę liczbę może postawić dwie podstawowe barykady. Choć może się wydawać, że to mało, porządna osłona w miejscu, gdzie zwykle jej nie ma, potrafi dużo zmienić.

Przeciwnika bez osłony można łatwo wyprzeć. Szczególnie może przydać się to na mapie Carentan – ulicach miasta.

Pamiętaj, że nawet w przypadku, gdy ty i twój oddział zostaniecie przyszpileni za barykadami w sektorze i nie możecie się z nich ruszyć, to i tak wywieracie presję na sektor. Odwracacie w ten sposób uwagę części graczy, dając okazję do ich wyeliminowania innym sojusznikom. Możesz ich także poprosić o pomoc na czacie oficerskim. Nigdy nie wiadomo – może będą w stanie wam pomóc.

Carentan – Ofensywa niemiecka. Barykady na jednej z ulic prowadzących do centrum miasta ułatwiają walkę o nią.

Z czołgami bez wsparcia piechoty można sobie stosunkowo łatwo poradzić. Nieostrożnych czołgistów można okrążyć i zniszczyć z wyrzutni – na czołg średni zazwyczaj wystarczą 2 strzały w tylny pancerz, a na ciężki – 3.

Gorzej jednak, gdy czołg trzyma dystans i ma wsparcie swojej drużyny, a próby obejścia go nie wychodzą. W takich sytuacjach opcji jest kilka:

• Poprosić o wsparcie czołgi swojej drużyny
• Oznaczyć czołg i jeśli się nie rusza, poprosić o precyzyjne uderzenie.
• Zbudować działo przeciwpancerne.

Działo przeciwpancerne kosztuje 50 zasobów, które może rzucić żołnierz wsparcia. Do postawienia działa potrzebny jest żołnierz przeciwpancerny na poziomie 3 – z wariantem „załoga działa”.

Dzięki temu można eliminować ciężkie pojazdy z dalekich odległości. Warto zajść od boku, aby pojazd się tego nie spodziewał, i trzymać jak największą odległość.

Jeżeli wrogi sektor atakowany jest tylko z jednej strony, natarcie zwykle się nie powiedzie. Można jednak spróbować przekraść się i postawić posterunek w zupełnie nowym miejscu – nawet, gdyby miałoby to zająć dużo czasu. Można użyć ciężarówki transportowej, albo – gdy ta nie jest dostępna – przekraść się pieszo. Na zablokowanym terenie raczej nie powinno znajdować się wielu wrogów.

Trzeba jednak uważać, aby nie zostać postrzelonym – na 3 linii wgłąb wrogiego terytorium nie da się stawiać posterunków, a w razie postrzelenia cały wysiłek może wtedy pójść na marne. Zgrany oddział może sobie zapewnić medyka.

Jak wspomniano we wcześniejszej części poradnika, aby postawić garnizon na wrogim terenie potrzeba 100 zasobów. Może je zrzucić dowodzący, można też użyć ciężarówki z zaopatrzeniem.

Oba rozwiązania mają swoje wady.

Zrzut zaopatrzenia można łatwo dostrzec, co zdradza kierunek natarcia twojej drużyny i miejsce garnizonu. Podobnie z ciężarówką, której kierowcę można łatwo zastrzelić.

Kolejnym sposobem jest użycie żołnierzy wsparcia. Polega on na tym, że jedna osoba rzuca paczkę 50 zasobów i zmienia klasę, aby mogła jej użyć druga osoba. W ten sposób zorganizowałeś sobie 100 zasobów, których możesz użyć do postawienia garnizonu – w dodatku nie zwracając na siebie uwagi wrogiej drużyny!

Choć budynki można w większości przypadków wyczyścić z piechoty tradycyjnie, w przypadku piętrowych budynków może to być trudne – gracze często patrzą na schody, utrudniając wejście na wyższe piętra.

W takich przypadkach przydaje się ładunek wybuchowy (3kg) – dostępny dla inżyniera lub żołnierza przeciwpancernego na poziomie 6. Przymocowany na budynek zabije wszystkich w jego wnętrzu oraz w promieniu 15 metrów. Przydaje się też do niszczenia fortyfikacji i pojazdów, do których uda się podejść niepostrzeżenie.

Dobrze podłożony ładunek wybuchowy rozwiązuje problemy w bardzo widowiskowy sposób.

Często zdarza się, że ginie się z wielkich odległości, a kula pada nie wiadomo skąd. Można odnieść wrażenie, że po drugiej stronie są sami snajperzy, choć tak naprawdę jest ich tylko dwóch.

Jednak gdy w naszym pobliżu padnie jeden strzał, a ekran się rozmywa, to mamy pewność, że strzela do nas snajper.

Większość klas w Hell Let Loose nie posiada broni z celownikami, które mogą regulować przybliżenie, przez co walka z nimi jest dla jednostek piechoty trudna. W takim przypadku najlepiej jest użyć lornetki, aby znaleźć jego pozycję. Z oczywistych względów nie należy się wychylać przez długi czas. Niezależnie od broni, którą mamy, warto strzelać w jego kierunku, aby go odstraszyć. Gdy jednostka otworzy ogień w tym samym kierunku, może uda się go nawet wyeliminować.

W przypadku szturmu na wrogą pozycję, pierwsze co leci to granaty. Niektóre warianty wyposażeń klas mają ich więcej niż inne. W przypadku wehrmachtu będzie to strzelec na poziomie 3 – Sturmtruppen, w przypadku Związku Radzieckiego grenadier – dostępny również na trzecim poziomie.

Jeśli zorganizujemy oddział tak, że przynajmniej dwóch graczy będzie miało dostęp do skrzynek z amunicją burzącą, a reszta oddziału weźmie strzelców o powyższych wariantach wyposażenia, to liczba granatów, które mogą rzucić i siła rażenia znacznie rosną. Taktyka ta może przydać się szczególnie w trybie gry „ofensywa”.

Uwaga: Każdy może skorzystać ze skrzynki z amunicją tylko raz na życie. Później musi sobie znaleźć nową, albo poczekać, aż gracz danej klasy rzuci kolejną. Dlatego postawienie więcej niż jednej skrzynki jest tak istotne.

Czasami możesz zauważyć, że niektóre oddziały nie mają oficerów. Taka sytuacja może mieć miejsce, kiedy oficer oddziału wyjdzie z gry lub opuści oddział. Jest ona bardzo niekorzystna zarówno dla członków jednostki jak i całej drużyny, ponieważ:

• dowodzący nie ma kontaktu z członkami jednostki i nie może wydawać jej poleceń.
• członkowie jednostki mogą odradzać się tylko na garnizonach lub na sztabie, ponieważ nikt nie postawi im posterunku. Są za rzadko na polu walki – drużyna jest mniej liczna i przez to słabsza.
• członkowie jednostki robią, co chcą i nikt nimi nie kieruje. Negatywnie wpływa to na współpracę całej drużyny.

Na wielu serwerach granie w takich oddziałach jest zakazane i są one rozwiązywane – przez administratora lub automatyczne narzędzie.

Oddziały takie można uporządkować „własnoręcznie” w następujący sposób:

1. Wejść do oddziału.
2. Objąć rolę oficera (na tym mogłoby się skończyć, prawda?)
3. Zablokować oddział przyciskiem kłódki
4. Usunąć z niego wszystkich graczy
5. Opuścić oddział.
6. Wrócić do swojego.

Wyrzuceni gracze będą mogli dołączyć do oddziałów z oficerami. Lub stworzyć własny. Takie postępowanie może się wydawać nieco nie w porządku, ale bez tego gorzej gra cała drużyna i na końcu źle zaczynają bawić się wszyscy. Jedna drużyna, bo obrywa ze wszystkich stron, druga, bo rozgrywka nie stanowi dla nich żadnego wyzwania i kończy się bardzo szybko.